این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند. ۲۳ اردیبهشت ماه روز جهانی پارکینسون است. نامگذاری چنین روزهایی تلنگری است که بیشتر حواسمان به برخی از بیماری ها باشد و نسبت به پیشگیری از ابتلای به آنها اقدام کنیم . به‌طور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین است رخ می‌دهد. بیماری پارکینسون دستگاه عصبی مرکزی را درگیر کرده و با علائمی مانند لرزش بدن، سفتی عضلانی پیشرونده، از دست رفتن توانمندی های حرکتی و غیره خود را نشان می دهد. این بیماری مزمن و پیشرونده است؛ یعنی اینکه از زمان بروز آن وضعیت فرد مبتلا به مرور بدتر و انجام دادن اعمالی برای او سخت‌تر می‌شود.
بخشی از مغز که با عنوان ماده سیاه شناخته می‌شود مسئولیت تولید ماده‌ای شیمیایی به نام دوپامین را به‌عهده دارد. وقتی سلول‌های عصبی این ناحیه دچار عارضه و آسیب می‌شود با تخریب سلول‌ها تناسب بین مقدار دوپامین و ماده شیمیایی دیگری به نام استیل کولین بر هم می‌خورد و از آنجا که ترشحات تحریک‌کننده بیش از ترشحات مهارکننده بروز پیدا می‌کند، آشفتگی‌های ناشی از آن در فرد سبب ایجاد اختلال در حرکت‌های ارادی و عدم مهار یا کنترل حرکات می‌شود. البته باید ذکر کرد سطح دوپامین باید تا بیش از دوسوم کاهش یابد تا بتوان علائم بالینی این بیماری را در فرد مشاهده کرد. صدمه دیدن تروماتیک در ناحیه مغزی میانی، کمبود اسیدفولیک، وجود تومورها و عفونت‌ها، استفاده زیاد از انواع فنوتیازین و داروهای آنتی‌سایکوتیک، قرار داشتن در معرض آفت‌کش‌ها، استفاده از چربی‌های اشباع‌نشده، عوامل ژنتیکی همچون آترواسکلروز و همچنین مسمومیت‌های ناشی از مواد جیوه‌ای یا منوکسیدکربنی یا منگنز باعث افزایش احتمال و به تبع آن سرعت گرفتن ابتلا به این بیماری عصبی می‌شود.
در اینجا به بیان برخی از راه ها و روش ها جهت پیشگیری از بیماری پارکینسون خواهیم پرداخت :
از قرار گرفتن در معرض آفت کش ها بپرهیزید : اگرچه برای اثبات این نظریه هنوز به بررسی های بیشتر نیاز هست، اما بهتر است بدانید که قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، سموم و آلاینده های شیمیایی جزو عوامل احتمالی افزایش دهنده خطر ابتلا به پارکینسون است. محققان فرانسوی بر این عقیده هستند افرادی که سال ها در معرض سموم کشاورزی هستنند (مانند کشاورزان و غیره) بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. توصیه می کنیم در حین سم پاشی محصولات کشاورزی و غیره حتما از ماسک استفاده کنید. علاوه بر این تا حد امکان از میوه ها و سبزیجات ارگانیک استفاده کنید و یا اینکه قبل از خوردن آنها، به دقت آنها را بشویید.
ورزش : انجام ورزش منظم برای پیشگیری از بروز اختلالات حرکتی مربوط به بیماری پارکینسون مانند لرزش اندام‌های بدن مفید است. توجه داشته باشید که علائم این بیماری دیرتر بروز می‌کند و بیماران باید خود را برای مقابله هر چه بهتر با علائم این بیماری و کنترل بدن خود آماده کنند. توجه داشته باشید که ورزش خاصی برای پیشگیری از این مشکل و اختلالات ناشی از آن وجود ندارد. متخصصان حوزه سلامت توصیه می‌کنند که انجام روزانه ۳۰ دقیقه ورزش‌های سبک مانند پیاده روی بسیار مفید است. البته نباید به این میزان بسنده کرد و بهتر است هر هفته حداقل یک ساعت ورزش‌های دیگر را نیز انجام داد.
نوشیدن کافئین: محققان اینطور ثابت کرده اند که نوشیدن حداقل یک فنجان قهوه در طول روز ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد. البته در مصرف قهوه نباید افراط کرد ضمن این که هیچ مدرکی دال بر این که سایر نوشیدنی های کافئین دار می توانند همین تاثیر قهوه را داشته باشند، وجود ندارد. مصرف کمتر از ۴۰۰ میلی گرم کافئین البته بدون افزودنی های شیرین، برای پیشگیری از پارکینسون توصیه می شود.
افسردگی : نتایج یک پژوهش هلندی که در سال ۲۰۰۲ انجام شده است نشان می دهد که افسردگی خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد. محققان بین سال های ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ روی حدود ۱۳۵۸ نفر که دچار افسردگی بوده اند، بررسی هایی انجام داده اند. نتایج این بررسی ها با وضعیت افراد سالم (غیرافسرده) مقایسه شد. محققان به این نتیجه رسیدند افرادی که به مدت طولانی از افسردگی رنج برده اند، به میزان سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار می گیرند. اگر دچار افسردگی هستید، حتما به روان پزشک مراجعه کرده و نسبت به رفع مشکتان اقدام کنید.
مصرف سبزیجات تازه و خام: علاوه بر خوردن فلفل، مصرف سبزیجات تازه و خام در هر وعده غذایی خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش می دهد. دلیل هم این است: سطوح پایین ویتامین ب و فولات منجر به افزایش خطر ابتلا به پارکینسون می شود. شما به راحتی می توانید بهترین منابع اسید فولیک یا همان فولات را به رژیم غذایی تان اضافه کنید. منابعی مثل: اسفناج، کاسنی فرنگی، کاهو، مارچوبه، خردل، خربزه، بامیه و کلم می تواند مناسب باشد.
منبع و ماخذ : pishro-teb.com
